zaterdag 5 augustus 2017

dag 13 - 4 aug Grand Canyon

 
De lange wachttijd gisteren heeft er behoorlijk in gehakt, dus ondanks dat de wekker om iets voor 8 uur af gaat, komen wij pas 3 kwartier later echt in beweging. Buiten ziet het er grauw uit en de temperatuur is slechts 17 graden.
Na het ontbijt komen wij bij Grand Canyon aan en gaan na een parkeerplaats gevonden te hebben bij het visitor center en genoten te hebben van het uitzicht bij Mather point, met de shuttle bus naar het begin van de South Kaibab trail. Hier kun je over een pad met een behoorlijke afdaling naar beneden de canyon in tot aan Ooh Aah punt waarna je dezelfde weg weer terug gaat naar boven (lees een pittige stijging).  Zodra wij aan de trail beginnen breekt de zon door en dat is misschien wel erg mooi voor de fotos maar maakt het ook meteen een stuk zwaarder. Bij het Ooh Aah punt aangekomen had Ronald nog het liefst doorgelopen naar het volgende punt maar meeste stemmen gelden dus wij gaan terug. Na 1 uur en 20 minuten staan wij weer boven en gaan wij terug naar het visitor center om daar met de auto naar de village te rijden.
Wij zetten de auto weer heel gunstig neer bij het volgende shuttlebus punt en nemen een kijkje in de Bright Angel lodge. Bij de shuttle voor Hermit Rest is het druk en wij kunnen pas na 3 bussen mee, waardoor wij om kwart voor 4 pas bij Hermit Rest aankomen want de rit daarna toe duurt ook bijna 30 minuten. Wij gaan daardoor niet nog een 2e trail lopen want dan wordt het echt te laat, Ronald weer teleurgesteld want die had graag nog een stuk gelopen maar na een kleine wandeling van een kwartier gaan wij terug en gaan met de bus terug naar het uitzichtpunt Mohave.
Daar aangekomen zien wij boven de Canyon een flinke bui hangen en zien de lichtflitsen en de donder aan de overkant van de Canyon. De canyon en de Colorado rivier hangen in de mist en dit is een fascinerend gezicht waarbij de mist en de bijbehorende donkere wolken en donder met een behoorlijke vaart de canyon  inkomt en onze richting op komt. Het is indrukwekkend om te zien en de fototoestellen maken overuren, totdat ik vind dat het nu wel mooi geweest is omdat het erg snel dichtbij komt. Wij lopen vlot terug naar de halte van de shuttle bus als er een bus komt aanrijden, dit is echter de bus die doorrijdt naar Hermit Rest terwijl wij degene moeten hebben die de andere kant op gaat. De mannen lopen daarom nog even terug naar het begin van het uitkijkpunt, terwijl Chantal en ik bij de juiste halte van de bus willen gaan staan. Op dat moment is er een enorme harde donder vlak bij ons die de grond echt doet beven. De buschauffeuse doet haar deuren van de bus weer open en roept dat iedereen de bus in moet om te schuilen, dat laat de menigte buiten zich geen 2e keer zeggen en wij proppen ons in de bus. Zij geeft aan dat ze blijft staan totdat de andere bus er aan komt. Er is blijkbaar een man in de bus die last heeft van claustrofobie want hij duwt Ronald opzij dat hij de bus uit moet op een vrij agressieve manier , waarop Wim de man meldt dat hij zijn handen thuis moet houden en wij gelukkig kunnen voorkomen dat er nog meer “gedonder” komt als de man met zijn gezin buiten de bus is en verdwaasd buiten loopt waar het gedonder door gaat.
De andere bus komt vlot en wij stappen over waarbij de man met zijn gezin nog maar een rondje in het gedonder blijft rondlopen, wat een idioot . Er worden extra bussen ingezet om alle mensen bij de verschillende stops op te halen want het onweert behoorlijk en recht boven de canyon.
Het is prettig dat wij dichtbij staan met de auto want er staan bij de village hele rijen te wachten om met de bussen weer door te gaan naar de andere parkeerplaatsen. Wij verlaten de Grand Canyon, waar wij vanwege de enorme omvang en de weersomstandigheden in combinatie met onze vertraging van gisteren niet zo veel hebben kunnen doen als dat wij voor ogen hadden maar spectaculair was het wel.
Wij rijden door naar Flagstaff waar wij sávonds ook nog een gigantisch stortbui en onweersbui krijgen waardoor wij naar het eten bij Chilis lekker onderuit op bed gaan.
 
 
 
 
 
















4 opmerkingen:

  1. Grand Canyon is zeker spectaculair en jullie hebben weer geweldige foto's gemaakt. Die bij Ooh Aah punt met z'n vieren verdient wel een plaatsje aan de muur 😉.
    Met onweer kun je inderdaad maar beter maken dat je weg bent 😲.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wauw, de foto's zijn prachtig en wat fijn dat jullie in de bus konden schuilen, volgens mij kan het daar flink spoken...

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Getsie, eng die onweer! Had ik al gezegd dat jullie foto's weer geweldig zijn!?

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Mooie foto's. Zo'n onweersbui in de Grand canyon lijkt mij wel eng! Wel bijzondere foto's!

    BeantwoordenVerwijderen