vrijdag 4 augustus 2017

dag 12 - 3 aug Via record wachttijd bij de Lower Antelope Canyon, naar Grand Canyon



Wij hebben vandaag op de planning een loop door de Lower Antelope Canyon staan en zullen daarna vroeg in de middag op weg gaan naar de Grand Canyon waar wij via een weg die je met de auto kunt rijden een aantal mooie uitzichtpunten willen aandoen.

De Antelope Canyon kun je niet zelfstandig in maar alleen via 2 organisaties die je met een gids de canyon in meenemen. Wij hebben daarvoor al maanden geleden een online boeking gedaan bij 1 vd 2 (Ken’s tour). Ons tijdslot staat op 9.40 en op de bevestiging van de reservering en op de site staat duidelijk vermeld dat je 30 minuten voor je slot aanwezig moet zijn en als je je slot mist dat je dan pech hebt. Wij hebben echter al van meerdere mensen gehoord dat ondanks dat je een tijdslot hebt gereserveerd dat het snel een uur kan uitlopen, dus door deze kennis zorgen wij dat wij er wat vroeger zijn en komen om 8.45 bij Ken’s tour aanrijden. Het valt niet te missen waar de 2 organisaties zitten, het is erg druk en er staan veel bussen en mensen buiten te wachten bij de gebouwen van de organisaties (in de middle of nowhere)

Wij gaan in een rij staan om ons in te checken en deze rij is groter dan de rij bij Schiphol. In de rij raak ik in gesprek met een “volwassen” versie van Laura uit Little house on the prairie en daardoor gaat de tijd iets sneller voorbij. Wim en de kinderen zijn zoals honderden anderen in de schaduw gaan zitten en om 9.00 blijkt dat de 1e groep met een tijdslot van 6.20 de lower canyon pas in gaat. Het heeft vannacht geregend en daardoor stond er water in de canyon wat nu net pas allemaal is verwijderd. Wij moeten dus rekening houden met inderdaad vertraging maar hebben nog niet betaald dus kunnen nu ook besluiten om weg te gaan en dit niet te gaan doen. Ronald en Chantal spreken heel duidelijk uit dat dit volgens hun een van de mooiste dingen is die wij gaan doen en daarom willen zij echt wachten, dus de keuze is gemaakt want alles om de kinderen tevreden te houden J

Als ik eindelijk bij het loket ben om in te checken en te betalen, krijg ik een ticket met onze gewone tijdslot erop en de mededeling dat wij ongeveer 1 uur en 15 minuten vertraging zullen hebben.  Dit geeft ons onvoldoende tijd om weer weg te gaan van deze plaats en even wat anders te gaan doen in de omgeving dus blijven wij in de schaduw rustig zitten wachten. Ik praat wat met mijn Amerikaanse vriendin, die samen met haar 2 zussen uit Virginia hier is en de tijd gaat redelijk vlot voorbij, zij hebben een tijdslot van 9.20 dus zijn 1 slot voor ons aan de beurt want om de 20 minuten ga je de canyon in.

Het is inmiddels ook flink  rustiger geworden en rond 10.45 gaat Wim even kijken bij de ingang met welk slot zij nu bezig zijn. Hij komt teruglopen en meldt dat 8.00 aan de beurt is dus dat schiet nog echt niet op. Er komen weer een aantal bussen aanrijden en dan blijkt dat daar nog groepen tussen zitten met een tijdslot van 6.40 en dat die ook gewoon nog naar binnen gaan voor de groepen van 8.00 waardoor de vertraging opgelopen is tot 3 uur. Wat een belachelijke organisatie, wij spreken een man bij de deur aan en hij geeft aan dat mensen hun geld terug kunnen krijgen of kunnen omboeken naar een andere datum. Wij overleggen weer met de kinderen en die blijven volharden dat zij willen blijven wachten dus wij blijven zitten. Rond 11.40 gaat het opeens wat sneller en is 9.00 aan de beurt dus dan nog maar 2 slots te gaan. Wij gaan vast dichter bij de ingang staan en wensen de zussen veel plezier als zij naar binnen mogen op hun slot van 9.20. Echter dan komen er weer 2 bussen vol met chinezen aanrijden die met hun slot van 7.00 voor ons gaan, waardoor de Amerikaanse Laura mij via de ingangsdeur meldt dat zij zojuist binnen te horen hebben gekregen dat zij daar nog 1,5 uur moeten wachten voordat ze echt de canyon in kunnen. Pfffffffffffffffffff,  ik vraag aan de man bij de ingang of hij eerlijk kan aangeven hoelang het allemaal nog gaat duren voordat wij naar binnen kunnen en hoelang wij daar dan nog moeten wachten, dat doet hem besluiten om hardop de melden dat er rekening gehouden moet worden met nog zeker 2 uur extra vertraging, dat mensen hun geld terug kunnen krijgen of om kunnen boeken naar een andere datum. Wij overleggen en besluiten gezien het tijdstip en het feit dat de kinderen nog steeds naar binnen willen, eerst te gaan lunchen want wij weten nu dat als wij straks terugkomen en ons slot gemist hebben wij voor mogen en dan zo door kunnen lopen. Na een lunch bij de subway komen wij om iets voor half 2 aan en mogen inderdaad zo voor en in de wachtruimte is het dan ook rustiger en gaan wij 10 minuten later naar buiten om naar de canyon toe te lopen. Wij lopen wel in een groep van 75 mensen en bij de canyon aangekomen is het daar toch ook weer ruim een uur wachten. Gelukkig is er schaduw door middel van een tent en krijgen wij van onze gids extra water. Net als andere nederlanders in de rij geven wij aan dat met betere en duidelijkere communicatie dit toch echt veel beter geregeld had kunnen worden, uiteraard is er sprake van overmacht door de late start in verband met water in de canyon maar als iedereen gewoon een tijdslot van + 2 uur krijgt en dan aanwezig moet zijn zou het zoveel makkelijker zijn. Eindelijk gaan wij om iets voor half 3 (bijna 5 uur later dan ons slot) de canyon in. Het is het wachten waard geweest , het is schitterend en met tips van de gids gaan wij met Wauw’s de canyon in een uur door. Ondanks dat wij met veel mensen hier in lopen, merk je dat niet en wij kunnen de tijd nemen (en dat doen wij ook) om fotos te maken. Het laatste stuk begint er behoorlijk wat zand in de canyon rond te waaien en dat is niet echt prettig, maar het was geweldig.

Na een opfrisbeurt en een versnapping bij de Mac te hebben gehaald rijden wij om iets voor 5 naar de Grand Canyon. Rond 7 uur komen wij daar aan en kunnen dan nog net even wat uitzichtpunten meenemen waardoor wij een indruk krijgen van de enorme omvang van deze canyon.

Op de weg naar het hotel komen wij ook nog elands tegen, heel erg grote beesten en na een geslaagde maaltijd bij een echt cowboy restaurant waar Ronald als voorgerecht ratelslang eet en wij als toetje “smuros” maken (op Chantal haar verlanglijstje) sluiten wij deze dag ondanks de enorme wachttijd toch heel geslaagd af.























 

5 opmerkingen:

  1. Jeetje wat slecht georganiseerd, maar de foto's zijn geweldig, dat dan wel weer...

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Oh wat erg dat wachten! Knap dat de kids zo volhardend waren want de foto's zijn prachtig.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Waardeloos zeg om jullie zo lang te laten wachten, maar de foto's zijn prachtig. Gelukkig maar 😉

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Slecht geregeld, maar wel super ervaring, prachtige foto's!

    BeantwoordenVerwijderen